Skip to main content

Mga mumunting kasiyahang bumabanat sa bibig ko :)




  1. Kape --- (malapit ko na syang ilista bilang “kaibigan” haha – pero nag-iisa padin si Lord---sya yung bestfriend ko simula na iniluwal ako ng mama ko sa mundo)

  1. “Sweet Nothings” ---(minsan, dugo’t pawis na ginagawa natin upang pag isipan at pag planuhan ang maaaring makapagpasaya sa isang tao, pero yun yung di natin lubos maisip --- lahat ng tao, kapag ginawa mo iyon para sa kanya ng maluwag sa puso mo, higit pa sa ukit sa puso ang maibibigay mo sa kanya --- wala sa presyo at sa ganda, kundi sa sinseridad ng puso mo)

  1. Anyong TUBIG--(takot ako malunod, kasi nga eh di ako marunong lumangoy… pero napakasayang maglakbay sa malawak na katubigan… ang paghampas ng alon sayo habang nag iiwan ka ng bakas ng iyong mga paa sa buhangin… ang pagmasdan ang paglublob ng araw sa dagat tuwing takipsilim… isang patunay na napaka swerte nating nilalang)

  1. Bolpen,Papel at Ritmo ---- (ang pagsabayin ang pagsusulat at ang pintig ng bawat musika… madalas kong libangan to)

  1. Nakaw ng Oras ---- (madalas akong tumakas! Takas sa maingay na mundo, nakaw ng konting oras para sa sarili at para sa KANYA)

  1. Pagsusulat ---- (Ang paglalatag ng lahat ng gumugulong sa utak sa papel o kaya madalas eh sa harap ng monitor, (medyo haytek na eh)... magtatype sa cellphone ng mga bumabagabag sa utak at masaklap pa minsan kung pumatak ng ala una ng umaga :D)


Hindi lang musika ang patuloy na umaalingawngaw sa puso natin pati mga kasabihan…      
LQS yka nga! ----------> “Last Quote Syndrome”

Nakatawag pansin sakin ang “Quote” na ito ni -- Samuel Taylor Coleridge sabi niya:

"The happiness of life is made up of minute fractions -- the little soon forgotten charities of a kiss or smile, a kind look, a heartfelt compliment, and the countless infinitesimal of pleasurable and genial feeling."

Comments

Popular posts from this blog

Daily Prompt: Just Keep Swimming

They (my sister and my niece) were watching  “Finding Nemo” last Sunday,  and that moment I was plucking my guitar,  I was about to get my capo when I heard clearly what Dory says (the blue fish)  “Just keep on swimming, just keep on swimming” Oh! That’s it! (Seems like God use Dory to remind me this)   When things seem to be impossible to do,  “Just keep on swimming, just keep on swimming” When you feel tired  “Just keep on swimming, just keep on swimming” When in doubt  “Just keep on swimming, just keep on swimming” Because when life gets you down, that's what you've got to do… “Just keep on swimming, just keep on swimming” Not literally but to "Move Forward in Faith" ^_^ #Amen #TYL #ThanksDory #EnduringHeart #FearlessFaith  #71of365 

Daily prompt: Antukin

God reveals His love for us in incredible ways. Sometimes, through the songs we hear. As I was watching ICON concert last night, God just so happened to speak through this line: “…Mahalin mo nalang ako ng sobra – sobra, para patas naman tayo diba?” I was excited to have a meaningful conversation with God  since it’s the revelation of His promise, of His love for us. I was excited for His message. (This Holy Week) And that song sums it up! MIND = BLOWN, HEART = BLOWN Jesus reveals His love for us; it’s our turn… Worry not, there’s a sweet line from God  reminding us that all things will be done according to His will. “ Merong langit na nagtatanggol sa Pag ibig na pursigido't matyaga”   Isn’t it amazing? #HolyWeekEncounter #TYL #LoveMORE

Love More: Entry No. 1

Partikular na lugar: eto ako sa bus, nagising ako bigla Oras:  time check...  { sandali punas laway muna, parang meron nang nagbabadyang bumuhos}  eto 05:10 ng hapon sa aking orasan} Tagpo: antok na antok pa talaga ako... Eto yung kwento ng Pag-ibig:  ...pero nagising ako ng biglang tumigil ang bus...  dahil sa one way sign... ♫♪ One way... Je… (Oh itutuloy pa, hindi yun :3 ) madami kasing ginagawang kalsada sa lugar nato. Tumigil kami sa Pagbilao, Quezon... Umayos ako ng pagkakaupo dahil may naalala ako sa lugar nato! Yung Brgy. Ikirin, Kung san andun yung isang Mission Center hinanap ko hanggang sa tumigil ulit kami sa mismong tapat nun. 2012, ng unang mapadpad ako dun, sa isang Mission Volunteer Retreat,  pahat na isipan ngunit punong puno ang puso ko, punong puno ng pagmamahal, punong puno ng hangaring magsilbi… 2015, nang mapadaan ako ulit, isang malaking hampas sa puso… hindi napapagod ang Panginoon...