Skip to main content

Gusto ko ulit magsulat, gusto ko ulit makabuo ng isang nobela, tula o sonata na matatawag kong obra… yung pinag isipan ko talaga, yung dudugo yung ilong at utak ko sa pag iisip ng mga malalalim na salita na babagay sa aking obra.
Pero sabi nga nila, di mo kailanman mapipilit ang utak mong gumana at ang kamay mong gumalaw ng dirediretso, kelangan ng konting inspirasyon , magandang background music at maayos na posisyon…
Minsan kahit konting pinag dadaanan pwede na, makakabuo ka na nun ng isa o mahigit pang linya…

Try ko kayang maligo muna???

Ng ganahan naman kahit konti yung utak ko, kaya siguro di ako nakakapag isip ng matino eh dahil sa amoy ko,..  isang araw din kasi akong namahinga (di namatay ah), kundi dahil umatake na naman yung sakit ko, yung di makatulog dahil nasobrahan sa kape…

Saklap! Kung anu pa yung bumubuhay sa dugo mo, yun pa yung pilit na ipagbabawal ipainom sayo ng doctor mo (langya!) kaya nga di ko lubos maisip na kumakain ako ng agahan na wala yung perfect partner sa umaga, yung kape’t pandesal…
Pero makulit din ako eh, matigas pa ang ulo, ngayun nagkakape padin ako, tinitigil ko lang kapag medyo may nararamdaman na naman ako, di ko lang madisiplina yung sarili kong itigil na yung ganung bisyo…
Malamang pag inatake nako ng todo, pero wala paring makakapigil dun (yka nga magkamatayan na haha.. joke!!! ) gusto ko pang matikman ang mundo noh!

Ayyy…. Isip isip… sulat sulat….
Ubos na naman yung scratch paper ko, lumanding lahat sa basurahan yung mga walang kwentang ideyang nagsiksikan sa utak ko…
Swerte nung ibang naging hugis eroplano, lugi yung napulot ng nanay ko sa sahig, panigurado ipangsisiga sila para makaluto…

Sabay makakatulog ang utak na pagod... 








Comments

Popular posts from this blog

Para kanino nga ba ako?

Para kanino nga ba ako? Para kanino ako nabubuhay? Madaming beses ko na iyong naitanong sa sarili ko, Pero di ko matagpuan yung sagot… Hanggang sa isang araw, Sa paghahanap ng kasagutan, Dun ko naramdaman yung rason ko, Kung bakit ako inilagay sa mundo, Bakit nga ba hindi ako sa ibang panahon at lugar ipinanganak? Magulo kung iisipin mo pa diba? Pero bawat isa sa atin ay may mahalagang papel sa mundo, Maliit man o malaki, Andyan ka, kasi ikaw lang ang makakagawa nun, Wala ng iba… Kaya buong puso kong sasabihin na: Andito ako ngayun sa lugar kung saan, Perpektong plinano ng diyos   ang bawat detalye ng buhay ko J

Di ko kasalanan kung bakit adik ako ngayon sa kape…

tarah kape tayo?  Di ko kasalanan kung bakit adik ako ngayon sa kape…     mas mabuti narin siguro yun kesa sa marijuana o sa shabu ako na- adik. Di ko kasalanan kung bakit adik ako ngayon sa kape…  sisihin nyo yung nakaimbento na pwede palang lantakan ang kape at di sa ibang bagay nagiging kapakipakinabang. Di ko kasalanan kung bakit adik ako ngayon sa kape… tuwang – tuwa naman yung pinag bibilhan ko ng kape, mantakin mung tatlong beses o mahigit pang baso ng kape ang naiinum ko araw – araw. Di ko kasalanan kung bakit adik ako ngayon sa kape… ♪♫♪ “nais kung mag beer house ngunit kulang ang pera, kaya’t nagkakape nalang dagdag pa sa kaba...... " ♪♫♪ yka nga ng siakol, “substitute products” – sabi ng microeconomics prof. namen, kapag mas mababa daw ang presyo ng “substitute products” kupara sa aktwal na produktong nais mung bilhin, bababa ang “demand” sa aktwal na produkto at tataas naman ang “demand” para sa “substitute products” pero naisip ko lang ha

Madya! Bisitahun ta ang SIRUMA!

Mag puun sa halabang byahe kan jeep, hasta tumagilid, pirang beses kang maghugdu asin kaipuhang makiuyun ang saimung hawak sa pag andar kan sasakyan. Si medyo lulaun mairikot man talaga ang tulak asin pamayu, sa paghakalabang tinampong kaipuhan balyuhun nganig makaduman ka sa lugar na ini. Lantsa , para sa gusto  man mag agi sa mayamang kadagatan. Alagad pag ika naman nakatumak sa lugar na padudumanan, Biyung nagsusurulwak sa kagayunan asin sa yaman ang lugar na iniyu, Magpuun sa kagayunan kang pwesto kaini and mga taong mahihigus asin nagtatarabang tabang, nangad ang malaen laen na pagkakan na isisirbi saindu. Turukal kasag, hirimay sira, kurudot ning langka asin hungit nin kadakulang maluto, tapos malaguk kang maliput na tubig ay abaanang siram mabuhay sa SIRUMA. Medyo masakit lang ang pagsakdo kan tubig, pero sa dae matatawarang kahigusan, pagtatarabangan asin pagpadangat sa kada saru, gabus nagigibuhan paagi. Kun