Bikolana.Parasurat.Lakwatsera

Alas singko na naman! (Uwian na!!!) Tapos na naman ang isang araw na pakikipagbuno para sa kakarampot na sweldo. Masakit sa likod, mahapdi sa mata, sige na buong katawan na masakit (sabay hilot ng ngalay na kamay) Pagkapa mo sa bulsa mo, kulang na pamasahe mo, Buti nalang malapit lang bahay niyo At di nagbuhos ng galit sayo ang kalangitan. Tsagaan mo nalang lakarin, saying din ng walong piso (buntong hininga) Headphones: ON – World: Off Sabay hakbang ng paa… Lahat na yata ng polusyon masasalubong mo sa daan, Ang walang katapusang pagkalabit ng mga batang lansangan upang manghingi ng barya… Ang mga sasakyang walang pakundangan sa pagbusina   at parang mga pusit sa pagbuga ng maitim sa usok mula sa tambutso nila Ang mga nagkalat na basurang walang mapaglagyan sa kabila ng kaliwa’t kanang “trash bin” Ang sabay sabay na sagutan at bangayan ng mga tindera at mamimili sa isang tindahan ng tinapay At ang masalimuot na amoy ng hangin, wal

Eksena sa Daan: Pangunahing tauhan: Babae at Lalaki , magkasabay sa paghakbang ng paa, walang imik at tila ba naghahabol ng hininga. (babae) medyo katamtaman ang taas, mahaba ang buhok, may dalang libro at di maipaliwanag ang mukha. (lalaki) mas mataas sa babae, katamtaman ang laki ng katawan at may bitbit na gitara. Iba pang detalye: papalubog na ang araw at tila ba, naiiyak na ang kalangitan. Lokasyon: mataong lugar, lahat ay walang pakialam sa isa’t – isa. Pandagdag: may isang batang haharang sa babae at lalaki, magbebenta ng paninda niya sa bilao. (hindi ito papansinin ng dalawa, patuloy sa paglalakad at tila ba’y may sasabog na emosyon pagkalipas ng ilang minuto) Action: “ANUH BA?!!!!!” (at eto na nga ang inaabangang eksena ng mga tsismosa) (uulitin ng babae ang pagsigaw at uunahan sa paglakad ang lalaki) (maghahabol din ang batang may bilao) (at ang kalangitan ay nag ngingitngit nang maibuhos ang damdamin) Kulog sabay buhos ng malakas na

Madalas tayo magtanong hindi ba? Kasi nga isang biyaya yung ibinigay sa atin ng Panginoon, At yun yung pinagkaiba natin sa ibang nilalang… Madalas naririndi ka na sa paulit – ulit na nagyayari sa buhay mo, Ang walang katapusang pagbiro ng tadhana sayo, At ang di maipaliwanag na dahilan, Kung “bakit nakukuha mo pang mabuhay?” (guilty din ako dito) Madalas kong tanungin ang Panginoon, “Bakit ako?” BAKIT NGA BA HINDI AKO? Sa kabila ng kawalan ng tiwala sa sarili at sa kakayahan ko bilang ako, Di SYA nawalan ng tiwala sakin, at kailama’y di nya ko binitawan. At isa lang yung takbuhan ko kapag wala na matinong maisagot sakin ang mundo, “yung bibliyang ibinigay sakin nung kaibigan ko nung 21 st birthday ko” (ate   jelai – ikaw yung tinutukoy ko) ^_^ #salamatULI Nung minsa’y binabagabag ako masyado ng mga pagpoapasyang gagawin ko, Dahil sa mga kundisyon at sa kahihinatnan, Eto yung payo na ngpakalma sa isipan ko: “DON’T WORRY”   --- à 1 King

kasabay ng pagtapon mo sa iyong kapalaran, umaasa kang aayon sa iyong kagustuhan... ngunit anu man yung magiging resulta,   paniguradong puso mo padin ang huhusga..

PARANG ISANG BLANKONG PAPEL...  May mga darating sa buhay natin upang magbahagi Ng magagandang alaala… Ng kalungkutan… Ng di maipaliwanag na galak… Ng masaklap na katotohanan… May magbubura...  At meron namang mag iiwan ng malapot ng tinta… Mahirap burahin… (madalas nating isipin) Pero subukan mong balikan yung unang linya… Pwede ka namang magpalit ng panibagong susulatan diba?     #Paalala: Libre po magsulat ^_^  magpahayag at magbahagi :) 

Nung minsa’y ligawan MO ko, Di MO naman pinangako sakin yung palasyo, Di MO naman sinabing di ako masasaktan, Pero alam MO kung bakit ibinigay ko SAYO Yung matamis kong “OO”?… Simple lang… Kasi wala akong dahilan para humindi SAYO! ^_^ #Salamat Panginoon sa walang katapusang biyaya,   sa tuwing sumasangayon ako sa mga Plano Mo.

Dalawang bangkang papel Na minsa’y nagpaligsahan, Ang unang makarating sa dulo ng ilog, ay syang hihiranging magaling… Ngunit sa kaalaman ng isang bangka, Maaaring ikasira ng kanilang mumunting katawan, Ang pagkahulog sa dulo ng ilog… Kaya sa takot, pinili niyang isalba ang sarili At labanan ang agos… Samantalang ang isang bangka Ay masayang sumabay sa alon, Makailang beses na tumaob sa lakas ng hampas, Pero patuloy na nagpaagos hanggang sa dulo… Isang malakas na pagkahulog sa talon… Sa pag – aalala’y sinilip ng isang bangka kung anung kinahinatnan Ng kanyang kasama, malaking gulat at pagkainggit ang kanyang naramdaman… Masayang masaya ang mumunting bangkang nakikipaglaro sa iba pang Bangkang papel… ^_^ Tulad ng tao, madalas natatakot tayong tumaya para bukas, kasi nga naman walang kasiguraduhan, pero hahayaan mo bang nakawin ng takot ang pagkakataon na maging masaya ka? Minsan din sa buhay natin, hindi yung patutunguhan yun

Kawawang internet, napagbubuntunan ng galit, ng katuwaan, at kung anu anu pang maisip na gawin ng tao, marahil kung nakakapagsalita sila at nakakagalaw, matagal na nila akong sinampal o kaya binatukan sa mga walang kwentang bagay na naisip ko ilagay sa profile ko at magbahagi ng mga bagay na nakakapanakit sa iba… kulang ang “think before you click” ang mga ipinapatupad na batas, Kung walang disiplinang itinatanim sating mga puso… Nawa’y magsilbing inspirasyon at kagalakan  at hindi sugat sa puso ng ating kapwa ang bawat salitang bibitawan natin  J  #Reflection God’s word – Handle it with care…   ~Proverbs 12:18

Today is my 22nd birthday, or I like to call it, the 1st anniversary of my 21st birthday. ^_^ 22 things that I’ve learned… 1.       Everyday is a discernment phase of our life, that’s why we have to choose if we are going to be blessed or be stressed.   #binigyan tao ng mukha ng panginoon, tayo na bahala sa iba’t – ibang ekspresyon 2.     Love can only be real if you personally know the author. #Amen 3.     Life is not fair… but God is ever faithful.   J #sa lahat ng oras 4.     It’s not about the perfect place but the moment itself. #purnada man ang plano , perpekto padin yun pagdating sa dulo. 5.     Always think of happy thoughts. #at ikaw ay lilipad. Sabi ni peter pan. ^_^   6.     Sometimes the only road to character is through pain. #kelangan minsan ng konting disiplina 7.     People don’t care what you think until they know that you care.   #trip trip lang 8.     Life is made up, not of great sacrifices or duties, but of little thing