Skip to main content

Daily prompt: Sometimes, God takes you the long way...






I’ll be here patiently waiting… (kinanta mo? ^_^ pamilyar sayo?)

Eto lang naman yung isa sa kantang pinasikat ni Mr. Mraz!
Applicable! di lang sa pag – ibig kundi sa pang araw araw na buhay di ba?
Minsan naramdaman mo nadin yun noh?
yung pakiramdam na sobrang inaantay mo yung isang bagay na mangyari
tas konti nalang sana, (konting konti nalang) tas bigla kang nainip,
nag short cut ka, tas mas napatagal lalo?!!!...  
(brrrrr…) –feeling annoyed! T_T mga ganung tagpo!

Ang buhay ay isang malaking laberinto, Kung saan mas nakikita Niya yung kelangan mong daanan, kelangan lang ibigay mo yung tiwala mo sa Kanya kasi di ka naman Niya idadaan sa lugar na di ka matututo at di ka mababago. Minsan kasi mas marunong pa tayo sa Kanya, mas pinaniniwalaan nating mas madali yung rutang ginagawa natin sa buhay.  Malamang sa malamang, ang lugar lang kung asan tayo ngayun at ang destinasyon na gusto nating mapuntahan ang tanging nasa isip natin, pero… tingin ka sa taas, andun Siya oh! Mas nakikita Niya, mas alam Niya.

Kadalasan, mabilis umiksi yung pasensya natin sa sobrang pag – aantay, kaya minsan mas gusto nating gawin nalang sa gusto nating paraan, sa akala nating mas mapapadali, ngunit taliwas sa inaakala nating resulta, mas humahaba, mas nakakainip, mas nakakayamot mag – antay, pero sa oras lang na makuha mo yung punto Niya, maiintindihan mo din kung bakit, mas mapagtanto mong, lahat ng yun kelangan mo talagang pag daanan parang ihanda ka sa mga bagay na “akala mong handa ka na”, nung una palang.      

Minsan kung alin pa yung akala mong masa mahabang proseso, mas madali pa pala yun kumpara sa iniisip mo. Sa pag aantay, mas nakikilala mo sarili mo, mas nakikilala mo ang Panginoon at mas nababago yung pananaw at pagkatao. ^_^


#55of365 #PatienceIsTalent        

Comments

Popular posts from this blog

Daily prompt: Antukin

God reveals His love for us in incredible ways. Sometimes, through the songs we hear. As I was watching ICON concert last night, God just so happened to speak through this line: “…Mahalin mo nalang ako ng sobra – sobra, para patas naman tayo diba?” I was excited to have a meaningful conversation with God  since it’s the revelation of His promise, of His love for us. I was excited for His message. (This Holy Week) And that song sums it up! MIND = BLOWN, HEART = BLOWN Jesus reveals His love for us; it’s our turn… Worry not, there’s a sweet line from God  reminding us that all things will be done according to His will. “ Merong langit na nagtatanggol sa Pag ibig na pursigido't matyaga”   Isn’t it amazing? #HolyWeekEncounter #TYL #LoveMORE

Daily Prompt: Just Keep Swimming

They (my sister and my niece) were watching  “Finding Nemo” last Sunday,  and that moment I was plucking my guitar,  I was about to get my capo when I heard clearly what Dory says (the blue fish)  “Just keep on swimming, just keep on swimming” Oh! That’s it! (Seems like God use Dory to remind me this)   When things seem to be impossible to do,  “Just keep on swimming, just keep on swimming” When you feel tired  “Just keep on swimming, just keep on swimming” When in doubt  “Just keep on swimming, just keep on swimming” Because when life gets you down, that's what you've got to do… “Just keep on swimming, just keep on swimming” Not literally but to "Move Forward in Faith" ^_^ #Amen #TYL #ThanksDory #EnduringHeart #FearlessFaith  #71of365 

Love More: Entry No. 1

Partikular na lugar: eto ako sa bus, nagising ako bigla Oras:  time check...  { sandali punas laway muna, parang meron nang nagbabadyang bumuhos}  eto 05:10 ng hapon sa aking orasan} Tagpo: antok na antok pa talaga ako... Eto yung kwento ng Pag-ibig:  ...pero nagising ako ng biglang tumigil ang bus...  dahil sa one way sign... ♫♪ One way... Je… (Oh itutuloy pa, hindi yun :3 ) madami kasing ginagawang kalsada sa lugar nato. Tumigil kami sa Pagbilao, Quezon... Umayos ako ng pagkakaupo dahil may naalala ako sa lugar nato! Yung Brgy. Ikirin, Kung san andun yung isang Mission Center hinanap ko hanggang sa tumigil ulit kami sa mismong tapat nun. 2012, ng unang mapadpad ako dun, sa isang Mission Volunteer Retreat,  pahat na isipan ngunit punong puno ang puso ko, punong puno ng pagmamahal, punong puno ng hangaring magsilbi… 2015, nang mapadaan ako ulit, isang malaking hampas sa puso… hindi napapagod ang Panginoon...