Bikolana.Parasurat.Lakwatsera

The strength of a woman is not measured by the impact that all her hardships in life have had on her; but the strength of a woman is measured by the extent of her refusal to allow those hardships to dictate her and who she becomes... 

"Faith is to believe what we do not see and the reward of faith is to see what we believe." (Augustine)

The sky always has something to tell. This evening, it whispered me its romance. Among all the blue line of the horizon, I saw that the sky was blushing, as though something on the ground finally attracted it. There is something in the sky that feels so unreachable yet appealing. It seems like it has no ends. And humans love things that have no ends. That thing called curiosity finally leads humans to go beyond what is known as "limited". Nature is something you can't predict ... like the future. That's why many people are into it. Including me. Nothing in the future is predictable.  I've always loved the sky. This time, I'm guessing the sky loves me back. *^_^* #GodsILOVEYOU   #Sunset

Last weekend, (Nov. 24, 2013) I got an opportunity to meet Bro. Bo Sanchez.  Wahaaaa! (OA mode, pagbigyan muna..)  That moment, when I was already standing right beside him to take a picture,  my heart says “thump! thump! thump! thump!” hahaha.  (Just like seeing your crush.. kilig! haha)  when the security says “oh yung nakapag-pa-picture na dun na sa isang side,  para yung iba naman” but still, I keep on staring at  him  (awestruck, short for awesome struck) hahaha. I remember when I wrote this on my notes: “Meet Bo Sanchez soon….” and it did! Let me quote this: “Writing your DREAMS is the first step to achieve it” Loaded with prayers, actions and the courage to step out of your “comfort palace” * Let the spirit of passion and possibilities ignite a fire within you to do something worthwhile today… Dreams do come true! #thatPerfectMoment   #SuperFanGirl   #MeetAndGreet  — with  Bo Sanch...

"Behold and Ponder" -John 19: 26-27  It was until I realized that every single thing that has come and gone in my life, every detail of life I have experienced, actually came from above. God himself made me who I am, though, of course, those people. His works in my life are expressed through everything I have had all this time. And from that very moment of realization, I have finally understood t hat this life I have been living is an ultimate proof that God never abandons me, nor my dreams. Sometimes I admit that I question His presence, but His answer to my prayers are always precise, right on time. Life is always full of unanswered questions and hidden explanations... ... but to live, is an awfully BIG ADVENTURE... wohoooooo!!!!  #greatAdventure2013   #Excitedfor2014

Today, I am thankful for…  1. God’s presence. 2. Knowing that I’m still breathing and my heart is still beating. 3. I was able to cook for myself. 4. Happy conversation. 5. Inspiring people. 6. Relaxing and beautiful music. 7. Coffee. 8. The very fine weather. 9. Clear sky. 10. Cool breeze. 11. Having a loving family and friends. 12. For hearing the birds chirping. 13. Phone calls. 14. Peace of mind. 15. Beautiful dancing trees. 16. Inspirational books. 17. Positive and happy people. 18. Healthy foods. 19. Beautiful experiences. 20. Photography. 21. Wisdom. 22. I am loved. 23. I am blessed. 24. I am done with my laundry. 25. Choosing healthy. 26. I exercise. 27. Having a grateful heart. 28. Practicing the attitude of gratitude. 29. What I have. 30. My dreams. 31. Spreading happiness. 32. Warm hugs. 33. I am healthy. 34. Having a shelter to live in. 35. Sunrise. 36. Sunset. 37. Rain showers. 38. Great ideas. 39. Inspiring talks. 40. Happy songs. 41. Living my life to the fullest...

After a long debate inside my mind, I have finally taken a stand to quit the job I have been working for almost four years. And quitting a job is even harder than it looks like. I seriously had to ask some people's opinion about it. I guess this is the dilemma for me. I decided to have my full time schedule working on my fortune. At first I thought I still could manage, (doing it part time).. but I guess it's really the smartest decision to do right now...  Well, it is very nice to have a job, especially when you feel trusted by your co-workers and Manager. It is also great to make my own money, to have this independent life (fyi, life is so different way back when I was still minor). Getting hired is just a proof that you are good enough to compete in this struggling workforce. The offer looks so yummy to me that I could not refuse the first time. However, after the time I took to think about it, these are some points that came across me. 1. It opens up more chances. Being co...

“Stories never really end...even if the books like to pretend they do. Stories always go on. They don't end on the last page, any more than they begin on the first page.”   ―   Cornelia Funke –    "Even if you are on the right track, you’ll get run over if you just stand there"   These words ring true upon reading the last chapter of this book. Really, God calls us to ‘ Live on Purpose’ not just ‘Have a Purpose’. The title of Day 40, Living With Purpose, is a phrase we should all become familiar with. This charge for our lives is about learning, helping, worshiping, fellowship, loving, and living. “Live” is an action word, and we must live on purpose for God’s purpose. It is not enough to just exist. This chapter, alone, is so rich with wisdom, that it is causing my heart to overflow with desire to fulfill God’s purpose for my life. And furthermore, care about what He cares about. :) Challenge: Write your "Life Purpose Statement" and live with it!♥ With ...

sobrang tagal bago ako nakapag sulat ulit! haha (dito lang naman sa blog) pero paulit ulit padin akong minumulto ng pagkahumaling ko sa mga talata! (oo sorry na) T_T  medyo na-busy lang ako sa mga bagay bagay sa paligid! whew! pero paunti unti, naibabalik ko nadin yung tamang paglalagyan ng bawat pagpatak ng oras ko. :D  ayun! bakit ko nga ba sinimulan ulit ang makabuluhang paglalakbay kong ito sa pamagat na "OVERCOMING YOUR KRYPTONITE" ayun! yung totoo, nahagip lang nitong makapangyarihang talatang ito ang utak ko nung misang maimbitahan ako sa isang pagtitipon, (exhibit daw) kaya gora din ako agad! (parang yung imbitasyon lang kay cinderella) pero ang di ko alam, isang napakalaking pagtitipon palan yun!  pagtitipon na magbubukas sa pintuan ng panibagong mundo para sakin.  Ngayon palang, labis na ang pasasalamat ko sa nag imbita sakin nung araw na yun! Araw araw halos lahat magkakarugtong ang mga pangyayari at yung feeling na puma-pabor sakin lahat ng sitwasyo...

June 11, 2013; 06:00am Beep… beep… beep… tsk… ang ingay ng alarm… T_T Bangon bangon nadin habang may time pa para pag – aralan ang panibagong kanta ^_^ haha…  kahit medyo malat pa at di pa nakakapag almusal, karga ko na naman si COLIN…  brrrrinnnggg… brrringgg… briinnggg…  Ayun! may nakita akong magandang kantang bagay sa kalayaan! “FREEDOM”…  pagkatapos ng isang kanta may kulang padin!... hmmm….  Pano ko nga ba maikokonekta ang kalayaang ipagdiriwang bukas at ang kalayaang naramdaman natin bilang mga anak Panginoon!  Aha!  bigla kong naalalala yung “Exodus” kung pano tinubos ng Panginoon ang mga Israelito mula sa mahabang pagkakakulong mula sa kamay ng mga Ehipto!  buklat buklat ng Bibliya… sabay nagbalik tanaw sa mga pinag daanan ng mga Israelito and pagsagip sa kanila ni Moses at sa mahabang paglalakbay nila…  haaaay… biglang nagpapansin ang ilang linyang ito sa binabasa ko… "The Lord ...

May mga bagay sa mundo na matagal mong inasam, ipinagdasal at iniyakan… ngunit darating sa punto na “HINDI pala ito para SAYO” at kelangan mong lumiko upang subukan ang ibang ruta… may mga pagkakataong ginagamit iyon ng tadhana upang subukin ang ating katatagan sa buhay: “yung pag – antayin ka ng tamang pagkakataon o kaya naman ay bigyan ka ng lakas upang mas madali mong matanggap sa sarili mo na nag – antay ka lang sa wala” Andami kong napulot sa hiniram kong libro… at nakakaluha lang kasi nakuha mismo nung may akda yung gusto ko sa isang babasahin… sobrang maarte ako eeh. Pag medyo nagkaron ng “boring moments” inaayawan ko na agad… pero yung simpatyang nakukuha ko kada buklat ko ng pahina ay ang syang nagpatatag sakin upang ipagpatuloy ko ang pagbabasa nun… nasa unang bahagi pa lamang ako, kaya’t alam kong mas madami pang mga talata at kabanata ang aantig sa paglalakbay kong ito… Salamat din sa walang sawang pag agapay ng kape, na nagsisilbing kasa-kasama ko sa pagl...

Mag iisang taon nadin pala… nung minsang ang mumunting tinig sa puso ko ay unti unting pinag alab ng nagdaang panahon, nung minsang ang hilaw na santol na nakabitin ay unti unting naging dilaw at nahinog na mula sa pagkakakabit nito… nakakatuwang isipin na may mga nagpasyang humakbang na papalapit, may mga nahanap ang kasagutan sa pagpunta nila sa lugar na iyon at may mga patuloy pading nakikipagbuno sa katanungang patuloy na gumugulo sa kanilang puso. Sa makailang ulit na baku-bakong daan, sapat na ang pagpapasyang ipagpatuloy ang paglalakbay na ito… Panuntunang pinanghahawakan ko mula noon hanggang ngayon: No reserves. ♪♫♪ And I give my All… take me as I am… I am Yours’ Oh God… No retreats. ♪♫♪ God in Your grace now, Oh I will do the same, To be as Fearless, To STAND and to PROCLAIM... No regrets. ♪♫♪ When all else fails… I’ll still choose to Love You Lord… Handang handa padin po ang puso ko sa anumang hamon!♥ Written: May 16, 2013

♪♫♪ all you need is love.Love.LOVE... -JohnLemonGrass♥

May 15, 2013 @11:05am Nagtatago lang naman talaga ako ng emosyon,  Mababaw na emosyong kelangan pag isipan ng malalim  at sa tingin ko, di narin naman kelangan pang malaman ng buong sambayanan… sapat nang maibahagi ko na lamang sa pamamagitan ng isang sakong salita,  blankong mensahe o maging sa isang kalunos lunos na larawan…  (sigh) Nakakatakot gumawa ng panibagong hakbang, maari kasing:  hakbang na iyon papalayo at maaaring hakbang na iyon papalapit  sa kung sino man ang makakasabay ko sa mga susunod pang kabanata ng buhay ko… (whew) Andaming “mga di inaasahang tagpo” nararamdaman ng pangunahing bida sa kwento,  ang pagkayamot at biglaang pagkadisgana sa pagbuklat ng susunod ng pahina… (brrrr) May mga bagay nga talaga siguro na kapag hindi para sayo, KELANGAN mo pading ANTAYIN kung talagang para sayo… (may konting pag – asa pading natitira yung tono) Kanta kanta na lang nga din pag may time…  tsk. Tsk. ♪♫♪When yo...

Madami nang nagsisipagtalunang tala sa kalangitan, Tumubo na ulit ang mga nahulog kong pilik mata, Dalawampu’t dalawang kandila na yung nahipan nung aking kaarawan, At halos makalbo nadin ng tuluyan ang mga  bulaklak sa may tarangkahan… sa maraming beses na hiniling kita… Pero alam kong andyan ka lang, Nararamdaman ko, sinisigaw ng puso ko… Nagkasabay na kaya tayong maglakad o kaya naman ay tumawa? Anu kaya yung hugis ng yong mga mata? Hanggang ngayon eh wala parin akong ideya… Medyo malayo pa ata ang lalakarin ko, Bago tayo tuluyang matagpo… Sa bawat hakbang… Sa bawat pagtibok ng puso… Alam kong inilalapit ka sakin ng mundo… KAYA IPAGDARASAL KITA HABANG NAG AANTAY AKO… Dahil ang bawat segundo ay magiging makabuluhan kapag nagkita na tayo, Iiwan ko na sa tunay na may akda ng ating nobela ang panulat, Upang sya na ang magdikta ng mga susunod na kabanata.

Station of the Cross at Kawa - Kawa Hills , Ligao, Albay Kapag paulit ulit mo daw inuutal ang isang kanta, nae-LSS ka daw… --,) ♪ ♫ ♪   at panu naman kapag halos di ka na pinatulog?!... Mag-aalas dose na ng di parin ako dinadalaw ni “Antok” nilapat ko nadin ang likod ko sa higaan baka sakaling bumigay nadin yung mata ko…  Naglagay ng earplugs at nagpatugtog ng kanta…  ♪ ♫ ♪ And all of my days… I will worship You…  The joy You bring has made me brand new…     (bago sa pandinig ko yung kanta) hmmm… (nag huhumming lang ako – bawal na mag ingay at malalim na masyado ang gabi)… patuloy pading ninanamnam ang mensahe ng kanta… April 02, 2013 l; 12:32am   ~eto yung eksaktong petsa at oras nung tingnan ko ang cell phone ko.  Maka-limang ulit ko nadin napakinggan yung kanta,  Nang nag-unahang magsilabasan yung luha sa mga mata ko (sa sobrang kasiyahang nararamdaman ko… saka ko naunawaan yung mensahe ng kanta...

:   Madalas na nagiging komplikado ang mga bagay s a paligid natin, di dahil mahirap itong gawin.. kundi dahil tinitingnan natin ito sa pinaka-komplikadong paraan… Ibibigay kong halimbawa yung sarili ko, (para safe, ako nalang example) ^_^   *Gustong – gusto kong matuto mag gitara,  Ngunit sa tuwing titingnan ko yung bawat “strum” tsaka yung pagpapalit palit ng “chords” matinding pagkayamot ang nararamdaman ko… “ ANG HIRAP NAMAN NYAN !!!”    (brrrrrrrrrr………..) T_T mabilis umaakyat ang BP ko at nadadagdagan yung “ AYOKO NA SYNDROME ”… Ngunit sa kabila ng “maikling pasensya” “wala sa tonong kamay” at “kawalan ng tiwala sa sarili” na magagawa ko yun, Pinipilit ko pading pag aralan at matuto… (hew!) At kahit na mag kanda sugat sugat man ang daliri ko pagkalipas ng dalawang oras makuha lang ang pinaka saktong tono nito…      Di nga talaga ganun kadali…  per...

Bata palang ako, napaniwala nako ng mundo na ang pagtawa ang syang gamot sa sakit na nararamdaman ng tao, ngunit higit kong napatunayan habang lumalaki ako, na ang “tubig – alat” pala ay nagpapawi ng higit na kalungkutan sa puso ninuman… Luha --- kapag sobrang saya o kaya e sobrang bigat ng pakiramdam mo, ang pagdaloy ng tubig – alat na yon mula sa mga mata mo ang nagsilbing pakahulugan ng halo – halong emosyon. T_T)   Pawis --- mula sa ilang kilometrong paglalakbay ng mga paa mo na walang tiyak na direksyon… puso mo lang yung nakakaalam ng iyong destinasyon… Dagat --- ilang balde kaya yun kung susumahin?! Napapalibutan tayo ng tubig-alat, na nagsisilbing pamawi sa pusong naghahanap ng katahimikan sa kabila ng maingay na mundo… nakakakalmang tingnan ang paghalik ng araw sa dagat-- ♥   #SummerHurryUP