Ipagpapatuloy ko

Minsa’y sumagi narin siguro sa iyong isipan?

Na “kung pwede lang diktahan ang tadhana”

Ang sarap iliko ng iyong daraanan,

yung tipong magsasalubong kayo ng taong makakasama mo hanggang sa dulo ng paglalakbay mo dito sa mundo,

yung tipong ikaw ang may kontrol sa bawat pindutan at liko – likong daan…

pero hindi eh!

Ang mundong ito ay isang napakalaking “Maze”

Once na pumasok ka sa isang pintuan,

Kailangan mong tapusin ang laro,

Di mo masisiguro ang labasan,

Maaaring makulong ka sa isang lagusan,

At maaaring mapunta ka sa tamang daan,

Walang ibang nagdidikta kundi ang iyong “puso”

Kung liliko o hihinto…

Patuloy sa paglalakbay

At walang kasiguruhan ang iyong bawat hakbang…

Hangga’t sa pinanghahawakan mo ang pag – asang

Mararating mo ang dulo…

At sana kung pwede lang…

Ililigaw ko ang tadhana…

Ng di na kailanman muling magkita…

At ng di na muling masaktan pa…

Iguguhit ang bahaghari sa langit,

Ng makalimutan ang hatid na lungkot ng ulan,

At ng manatili ang ngiti sa labi…

Ipagpapatuloy ko ang daang tinatahak…

At aasang magkasalubong sa dulo ng larong ito ng tadhana…

Comments

Para kanino nga ba ako?

Para kanino nga ba ako? Para kanino ako nabubuhay? Madaming beses ko na iyong naitanong sa sarili ko, Pero di ko matagpuan yung sagot… Hanggang sa isang araw, Sa paghahanap ng kasagutan, Dun ko naramdaman yung rason ko, Kung bakit ako inilagay sa mundo, Bakit nga ba hindi ako sa ibang panahon at lugar ipinanganak? Magulo kung iisipin mo pa diba? Pero bawat isa sa atin ay may mahalagang papel sa mundo, Maliit man o malaki, Andyan ka, kasi ikaw lang ang makakagawa nun, Wala ng iba… Kaya buong puso kong sasabihin na: Andito ako ngayun sa lugar kung saan, Perpektong plinano ng diyos ang bawat detalye ng buhay ko J

Di ko kasalanan kung bakit adik ako ngayon sa kape…

tarah kape tayo? Di ko kasalanan kung bakit adik ako ngayon sa kape… mas mabuti narin siguro yun kesa sa marijuana o sa shabu ako na- adik. Di ko kasalanan kung bakit adik ako ngayon sa kape… sisihin nyo yung nakaimbento na pwede palang lantakan ang kape at di sa ibang bagay nagiging kapakipakinabang. Di ko kasalanan kung bakit adik ako ngayon sa kape… tuwang – tuwa naman yung pinag bibilhan ko ng kape, mantakin mung tatlong beses o mahigit pang baso ng kape ang naiinum ko araw – araw. Di ko kasalanan kung bakit adik ako ngayon sa kape… ♪♫♪ “nais kung mag beer house ngunit kulang ang pera, kaya’t nagkakape nalang dagdag pa sa kaba...... " ♪♫♪ yka nga ng siakol, “substitute products” – sabi ng microeconomics prof. namen, kapag mas mababa daw ang presyo ng “substitute products” kupara sa aktwal na produktong nais mung bilhin, bababa ang “demand” sa aktwal na produkto at tataas naman ang “demand” para sa “substitute products” pero naisip ko lang ha

Madya! Bisitahun ta ang SIRUMA!

Mag puun sa halabang byahe kan jeep, hasta tumagilid, pirang beses kang maghugdu asin kaipuhang makiuyun ang saimung hawak sa pag andar kan sasakyan. Si medyo lulaun mairikot man talaga ang tulak asin pamayu, sa paghakalabang tinampong kaipuhan balyuhun nganig makaduman ka sa lugar na ini. Lantsa , para sa gusto man mag agi sa mayamang kadagatan. Alagad pag ika naman nakatumak sa lugar na padudumanan, Biyung nagsusurulwak sa kagayunan asin sa yaman ang lugar na iniyu, Magpuun sa kagayunan kang pwesto kaini and mga taong mahihigus asin nagtatarabang tabang, nangad ang malaen laen na pagkakan na isisirbi saindu. Turukal kasag, hirimay sira, kurudot ning langka asin hungit nin kadakulang maluto, tapos malaguk kang maliput na tubig ay abaanang siram mabuhay sa SIRUMA. Medyo masakit lang ang pagsakdo kan tubig, pero sa dae matatawarang kahigusan, pagtatarabangan asin pagpadangat sa kada saru, gabus nagigibuhan paagi. Kun

Bikolana.Parasurat.Lakwatsera

Search This Blog