minsan ang tao garu man sana lapis,
asin kan mga bagay na gusto mo
sagkod sa dae mo tinutugutang i-giya
ka kan kagurangnan asin kaputan ka
tanganig ika makatindug nin dagusan...
minsan ang tao garu man sana lapis,
makakamati kan nin kulog,
arug kan pagtahar sa lapis
nganig ini maging mapanas,
dae para luyahan kita kundi para mas maging makusug pa...
minsan ang tao garu man sana lapis,
na tigtawan ning pamura tanganig matanggal an sala,
kita man ang pagkakataon na itama an mga salang gawi sa satuyang nagibu,
asin tawan ning panibagung suratan para sa pagibu ning kamarayan...
minsan ang tao garu man sana lapis,
dae importante na magayun ang kahoy
na nakapatos, basta maray ang laug kainiyu, asin haluy na mapudpud.
dae madaling maputol, dawa sa haluy na pagsurat mo...
asin minsan ang tao garu man sana lapis,
na sa kada inaagihang papel, mikakurit an saiynag tinta.
arug man kan tawo, na nagwawalat ning kamarayan o karatan sa saiyang kapwa,
ibinugtak kita sa kinaban para padagus na mabuhay, magpadangat
asin padagus na magpadara kan kamarayan sa iba. :)
Comments